میدانیم که در قرون گذشته اهل فضل و ادب به دانش توده و از جمله قصه های عامیانه عنایت و اعتنائی نمی کرده اند و ورود در این مباحث را دون شان خود میدانسته اند آنچه هم تالیف و تدوین شده اتفاقی و استثنائی است مثلا سخن شناسی صاحبدل به حکم ذوق شخصی مجموعه ای تدوین کرده یا کاتب تنگدست و بیکاری به فرمان صاحب قدرتی به کتابت و استنساخ داستان و قصه ای پرداخته