پایان نامه جایگاه خانواده در اسلام
پایان نامه جایگاه خانواده در اسلام |
![]() |
دسته بندی | فقه و حقوق اسلامی |
فرمت فایل | doc |
حجم فایل | 195 کیلو بایت |
تعداد صفحات فایل | 140 |
پایان نامه جایگاه خانواده در اسلام
مقدمه:
خانواده از ابتدای تاریخ تاکنون در بین تمامی جوامع بشری، به عنوان اصلیترین نهاد اجتماعی، زیربنای جوامع و منشأ فرهنگها، تمدنها و تاریخ بشر بوده است. پرداختن به این بنای مقدس و بنیادین و حمایت و هدایت آن به جایگاه واقعی و متعالیاش، همواره سبب اصلاح خانواده بزرگ انسانی و غفلت از آن موجب دور شدن بشر از حیات حقیقی و سقوط به ورطه هلاکت و ضلالت بوده است.
اسلام به عنوان مکتبی انسانساز بیشترین عنایت را به تکریم، تنزیه و تعالی خانواده دارد و این نهاد مقدس را کانون تربیت و مهد مودت و رحمت میشمرد و سعادت و شقاوت جامعه انسانی را منوط به صلاح و فساد این بنا میداند و هدف از تشکیل خانواده را تأمین نیازهای مادی، عاطفی و معنوی انسان از جمله دستیابی به سکون و آرامش برمیشمارد. دستیابی به این اهداف والای مکتب اسلام و حفظ و حراست دقیق و مستمر از آن، نیازمند توجه جدی به خانواده و پیاده کردن قوانین مربوط به آن در اسلام است و ضروری است کلیه برنامهریزیها و سیاستگذاریها در تمام سطوح، حقمدارانه و در راستای تعالی و مصالح خانواده باشد.
تعریف و تبیین موضوع:
واژه خانواده در لغتنامههای عرب معادل واژههایی همچون اهل البیت، عیال (ع.و.ل)، أسرة و زوج میباشد. از این رو به بررسی این کلمات میپردازیم:
تعریف لغوی عیال:
عالَه: در معنی بهم نزدیکند. تحویل: اعتماد و اتکال نمودن به دیگری در هر چیزی که دشوار و سنگین است.
عیال: مفردش عیل است، یعنی چیزی سنگین.
عالَه: سنگینی و فشار زندگی را تحمل کرد و از این معنی است سخن پیامبر(ص) که: «أبدأ بنفسک ثم بمن تحوّل ـ هزینه و بخشش را از خویش آغاز کن و از عیال خویش آغاز کن.»
أعال: اهل و عیالش زیاد شد.[1]
عول: جور و میل از حق. «عال الرجل یعول عولاً و عیالةً ای مال و جار»، عول فرائض از آنست که چون سهام زیاده باشد به آنها نقص و جور داخل شود. «فإن خضتم الا تعدلوا فواحدة او ماملکت ایمانکم ذلک اونی الا تعدلوا ـ اگر ترسیدید که در صورت گرفتن زنان بیشتر عدالت نکنید فقط یک زن بگیرید و یا از کنیزان اختیار کنید، آن نزدیکتر است به اینکه ظلم و بیانصافی کنید»[2] این لفظ یکبار بیشتر در قرآن نیامده است.[3]
تعریف لغوی أسر:
أسر: بستن کسی با زنجیر و طناب چنانکه گویند: أسرت القتب ـ یعنی زین و برگ را به پشت مرکب بستم، اسیر را هم به همین مناسبت اسیر نامیدهاند، که مقید و محدود میشود و سپس به هر چیزی که گرفته شده و مقید است، اسیر گفتهاند، هر چند که با چیزی هم بسته نشود.
[1]. راغب اصفهانی ، ترجمه و تحقیق مفردات الفاظ قرآن ، ترجمه غلامرضا خسروی حسینی، تهران انتشارات مرتضوی ، 1374، چاپ هشتم، ج 2، صص 674-673.
[2]. سوره نساء/ آیه 3.
[3]. علی اکبر قرشی، قاموس قرآن، تهران، دارالکتب الاسلامیه ، 1354 تیرماه جلد 5، صص 70-69.