به عنوان یک چهارچوب مفهومی (کلرمن و ویس من (1985، ص 56) یک تعریف کارا را از استرس و نامگذاری مربوطة آنرا تأمین کردند.

استرس : تغییرات روانی فرض شده، هیجانی یا جسمانی بر اثر عامل استرس آور است.

استرس آورها: تغییرات محیطی پرفشار به ویژه از رخدادهایی که نیازمند تغییرات در الگوها، خط سیرعادی کارها یا تعامل ها است.

پاسخ استرس: پاسخهای رفتاری، روانی، هیجانی، جسمی یا شناختی که در تلاشی برای از عهده برآمدن، وفق دادن یا باقی ماندن تجربه می‎شود.

پیامدهای سلامتی نامطبوع: مستعد بودن برای بیماریهای جسمی یا اختلالات هیجانی به طور فزاینده.

نمودار 12-1

معادله اختلال عاطفی یا رفتاری

میزان بروز اختلال عاطفی یا رفتاری= استرس + آسیب پذیری جسمانی، عاطفی، اجتماعی و شناختی

مهارت از عهده برآمدن + حمایت اجتماعی + عزت نفس

استرس آورها یک تأثیر تعدیل کننده یا سبب ساز می‎شوند که با خصلت ها و عوامل شخصی در محیط اجتماعی تعامل می کنند. (دورنوندودور نوند، 1985)

کنترل استرس، کاهش استرس و روندهای آسودگی از استرس طرحهای مداخله می باشند. یک عمل مخاطره آمیز آسیب شناسی روانی فرد با حضور استرس ضعیف کننده و معلولیت جسمانی شدت می گیرد، و اگر شخص دارای مهارت های قابل اعتماد باشد که از عهده برآید، دارای یک حس مثبت از خود باشد.

از بین می رود و فرد وجود حمایت اجتماعی در محیط را مشاهده می‎کند. از چشم انداز فرد، سلامتی می‎تواند با معادله نشان داده شده در نمودار 12-1 ارزیابی شود. همچنین با یک معادله مشابه در محیطی متمرکز در نمودار 12-2 نشان داده شده است، که بر مخاطرة آسیب شناسی روانی در یک جمعیت متمرکز است (آلبی، 1982).